Özlü

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

özlü

[Köken: Uydurukça] Kısa yine anık, Yığnak, Yığcam

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

özlü

Türkiye Türkçesi: özlü
Azerbaycan Türkçesi: yığcam gısa vä aydın
Başkurt Türkçesi: tapkır märgän (äytilgän)
Kazak Türkçesi: ıkşamdı jıynakı (söz)
Kırgız Türkçesi: tãmay tak maŋızdū
Özbek Türkçesi: londä ifàdali
Tatar Türkçesi: ütkin osta (äytilgän)
Türkmen Türkçesi: gīsğa (ãz) sözli
Uygur Türkçesi: caranlik mänädär
Rusça: lakoniçnıy' metkiy

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

özlü

sif. Yapışqanlı, yapışqan kimi; yarımqatı. Özlü maddə.

Son arananlar:

• kırık,
• tredyunionizm,
• finish,
• revolyutsionlashmoq,
• cuva,
• sıgra,
• dur,
• mündəricə,
• kilkə,
• belirtme,
• tavça,
• QUT,
• dünýe,
• kepsende,
• éwek,
• bilinçlendirmek,
• tümbel,
• kagıl,
• tonyarımlıq,
• salomatlik,
• apka,
• Özlü