Özek
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
özek
1. Aks
2. Aks, Dingil, Eksen
3. Aks, Eksen
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
özek
Öz, merkez, ortam.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
özek
öz, esas, ana, temel, menşe, kaynak, medülla (med.), mihver, damar. Ağaçnı özeği: ağacın özü, ağacın mihver kısmı, işni özeği: işin esası, altın çıkğan ~: altın çıkan damar, tukumnu özeği: sülalenin temeli, zeytun bürtükleni ~lerin arivlab mınçak etedile: zeytin çekirdeklerinin mihverlerini temizleyerek tespih yapıyorlar.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
özek
beliniç yanında bulunan damar·I, 71