Çara

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çara

I, l. büyük çanak; közdün çarası : göz çukuru, gözevi; 2. kabir çukuru (hars. kaznak).


II. f. ölçü, vasıta, çare; çara çok : çare yok; imkansız; çara kör-: çaresini görmek; tedbir araştırmak; çara körböö : tedbir almama.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çara

leğen, iri kap. ~ tabak: büyük tabak, iri tabak.

Son arananlar:

• Kalava,
• ýalaňaç,
• kän,
• Əhvalat,
• daldal,
• kast,
• barmaq,
• akça,
• bagbakja,
• importance,
• oturaq,
• leopar,
• bükmek,
• hüquqşünaslıq,
• böwemek,
• müsinn,
• palança,
• yastan,
• oylash,
• künç,
• kıtalık,
• Çara