Çaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çaar

l. alaca; çaar köynök: alaca gömlek; 2. benekli (at donu); kızıl çaar: kara benekli; kara çaar: kara benekli; 3. çiçek bozuğu 4. içi çaar meç. ketum (kimseye sır açmaz); 5. (ayakkabının) kenarı.

Son arananlar:

• aynen,
• barut,
• ədabaz,
• sonrakı,
• arut,
• Patila,
• talant,
• gilza,
• Dirhem,
• mütəfəkkir,
• kuymalanmoq,
• alalı,
• göwnüýetijilik,
• digar,
• tayma,
• waraklama,
• exhausted,
• sampal,
• enene,
• halayık,
• egad,
• Çaar