zöökür

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zöökür

1. haylaz, boş gezen, avare; 2. külhanbeyi, apaş.

Son arananlar:

• cum,
• aholi,
• sere,
• mayalamaq,
• Rule,
• məhəccər,
• altışar,
• anatolian,
• koldoş,
• çıkkın,
• gayratlanmoq,
• apollyon,
• kitabi,
• zıldı,
• istihkâm,
• bolluq,
• ajdarho,
• hop,
• oğmak,
• xumlab,
• sanaa,
• zöökür