zık

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

zäk

[zä:k], at. Alýuminiň, demriň, şonuň ýaly- da aşgarly metallaryň ikili kükürtturşy duzy. Kümüş zäge mätäç, altyna – simap (Mollanepes). Gül tikensiz bolmaz, daglar gaýasyz, Ýüpüň hiç reňk almaz zäksiz, boýasyz (Kemine).
 ‣ Zäk ýaly örän ýiti, turşumtyk ajy tagamly. Suwuň tagamy edil zäk ýaly diliňi ýaryp barýardy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• yokum,
• Molyusk,
• Düven,
• Narpyz,
• enjür,
• Gil,
• minnət,
• Yeğlemek,
• aylanishmoq,
• ürkeklik,
• naib,
• canlıq,
• Nacins,
• critical,
• Yedek,
• tərsinə,
• çympytrak,
• artığı,
• Göç,,
• Çığırmaq,
• ittirsek,
• zık