zulum
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
zulum
a. 1. zulüm; gaddarlık; 2. zâlim hükümdar, gaddâr.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
zulum
at. 1. Ynsana çekdirilýän ezýet, jepas, jebir, sütem. Ne zulmatdyr, kamar şöhlesin salmaz (Magtymguly). Kemine diýr, geler bir gün şum ölüm, Kimsäge toý-baýram, kimsäge zulum (Kemine). Ülkäni eýläpdir zulumdan halas (K. Gurbannepesow).
‣ Zulum etmek horlamak, gynamak, jebir, sütem etmek. Ejize zulum etmek namardyň işi (Halk döredijiliginden). Zulum görmek horluga, süteme sezewar bolmak, jebir çekmek. Aşyk olan gaçmaz ança zulumdan (“Gül – Bilbil”). Aşyk bir zulum görmese, Aýra düşermi ýaryndan? (Mollanepes). Zulum çekmek ser. Zulum görmek. Zulum çekýänleri etjek bolsaň şat, Batyr işiň görsün bütin adamzat (R. Seýidow).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
zulum
a. Zulüm. Zulum tartmaq – Zulüm görmek. Milli zulum – Millî zulüm.