zordan
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
zordan
[zo:rdon], hal. 1. Kynlyk bilen. Gözlerinden biygtyýar dökülen ajy ýaşy tiz süpürip, zordan saklandy (H. Derýaýew). 2. Çala, çalaja. Aýaklaram zordan hereket edýärdi (“Edebiýat we sungat”).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
zordan
zorluktan, güçlükten, zorlukla, güçlükle, güç-bela. ~ başımı aldım: güç-bela kurtuldum, ~ boşamak: güçlükle bitirmek, ~ añılatmak: zorlukla anlatmak.