ziyna

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ziyna

zina. ~dan tuvğan: zinadan hasıl olan (piç), ~ tişirıv: zinacı kadın.

Son arananlar:

• oqarmoq,
• balit,
• əntər,
• saramak,
• shrewd,
• ırra,
• buğa,
• cuvukda,
• revolution,
• türkcə,
• yügmek,
• shamal,
• bormaşın,
• gececi,
• solagan,
• ürümeççi,
• Teslim,
• demir,
• ige,
• changlanmaq,
• otirgich,
• ziyna