yoğun
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
yoğun
[Köken: Anlam kayması] Yığı, Yış, Tıkız, Koyu, Kalın, Köp
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
yoğun
с. куе, тыгыз
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
yoğun
Kaba, sert.
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
yoğun
Türkiye Türkçesi: yoğun
Azerbaycan Türkçesi: yoğun
Başkurt Türkçesi: yış küp
Kazak Türkçesi: tığız koyuv
Kırgız Türkçesi: cış köp
Özbek Türkçesi: kalin ziç kuyuk
Tatar Türkçesi: tığız yış küp
Türkmen Türkçesi: doğmatik
Uygur Türkçesi: äkidipäräst dogmatik
Rusça: dogmatik
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
yoğun
sif.
1. Həcmcə, en etibarilə böyük, geniş olan; qalın. Yoğun ağac. Yoğun ip. // Kök, dolğun, ətli-canlı. Yoğun adam. – Bir kişi küçədə getdiyi yerdə görür ki, filan övrətin topuqları ağdır və yoğundur. C.Məmmədquluzadə. Qarnı yoğun, boynu da dam tiridir; Ruhu ölüb, nəfsi hələ diridir.. M.Ə.Sabir.
2. Qalın. Yoğun səs. [Cahandar ağanın] yoğun, zəhmli səsi eşidildi. İ.Şıxlı.
3. məc. Qaba, kobud, yontalanmamış, tərbiyəsiz; qanmaz, kütbeyin.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
yoğun
I. qalın
{kalın}
II. qaba, kobud, qanmaz, kütbeyin
{kaba, nezaketsiz, anlayışsız, beyinsiz}
III. kök, dolgun, ətli, canlı
{şişman, dolgun, etli, canlı}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
yoğun
yoğun