yarık

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

yarık

1. и. ярык. 2. с. ярылган; киселгән

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

yarık

1. Aydın (ışık alan)

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

yarık

oylukların çenetlere bitiştiği yer, oyluk kemikleri başı· III, 15

zırh, zırh ve kalkana verilen genel ad, III, 15,158, 217 § say yar ık; demirgögüslük. III, 15, 158

Son arananlar:

• edema,
• sobitqadamlik,
• MUAMMA,
• cubanmak,
• Cıyı,
• paybölüş,
• mağduriyet,
• xurafat,
• Tamaşa,
• pür,
• gödək.,
• kırgaşmak,
• munchaq,
• qisman,
• gather,
• dugona,
• Tahribat,
• koçu,
• parokanda,
• Doyuran,
• zərrin,
• yarık