yarma
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
yarma
I.
1. “Yarmaq”dan f.is.
2. is. Dingdə döyülmüş dən. Buğda (arpa) yarması. Bir az yarma çək. – Axşam, lampa işığında Telli əl dəyirmanı ilə yarma çəkirdi. S.Hüseyn. Kənd arvadları qışın tədarükünü qurtarırdı: kimisi hazırladığı unu kəndiyə doldurur, kimisi yapmanı kisəyə yığır, kimisi yaman günün köməyi olan kudu və balqabaqları gizlədirdi. M.İbrahimov. // Yarmadan bişirilmiş sıyıq xörək. Yarma bişirmək. Bir boşqab südlü yarma.
II. sif.
1. Yarıq. Qolu yarma köynək. Yarma cibli şalvar.
2. bax. yarmaça 1-ci mənada. Yarma odun.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
yarma
I. aralama, bölmə, parçalama
{aralama, bölme, parçalama}
II. açma, keçmə
{açma, geçme}
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
yarma
Yarma, bulgur. Yarma ash – Yarma çorbası.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
yarma
uzunlamasına yarılan herhangi bir ;ey· III, 34
[yuga] blr çeşit katmer·III, 34