vecih
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
vecih
и. 1) йөз, бит, чәһрә; 2) юл, ысул; bu veçhile бу юл белән
Son arananlar:
- fatih,
- yastıburun,
- Cuma,
- Hokurdamak,
- kürrelemek,
- resignation,
- qayğıkeş,
- bağışlamaq,
- payalama,
- sayrılma,
- jiyak,
- Plaj,
- nomarx,
- ketermek,
- çette,
- ýarsmak,
- celse,
- Kömek,
- kalem,
- karınlı,
- tokislik,
- vecih