uyuş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

uyuş-

1. keçeleşmek, buruşarak topak haline gelmek; 2. birleşmek,teşkilâtlanmak.

Son arananlar:

• anon,
• zavq,
• cımı,
• tiryəki,
• Körk,
• Germek,
• jing,
• shenbe,
• nishtar,
• unav,
• étik,
• cingiltili,
• shabron,
• tikili,
• jonamoq,
• maqtamoq,
• dolambaç,
• yesirlik,
• lakonik,
• shtat,
• dokunum,
• uyuş