uyukmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uyukmak

uyuşmak, keçeleşmek, karıncalanmak. Butum uyukdu: bacağım uyuştu, kolum uyukdu: elim keçeleşti.

Son arananlar:

• ANKER,
• cuvundurmak,
• zaya,
• tıı,
• döven,
• çapmaluu,
• küben,
• Kışla,
• Epey,
• nobran,
• aylandır,
• gnaw,
• Əmi,
• hani,
• süreç,
• AYLAN,
• arsenal,
• tutay,
• görme,
• Köle,
• buzulmak,
• uyukmak