uyukmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uyukmak

uyuşmak, keçeleşmek, karıncalanmak. Butum uyukdu: bacağım uyuştu, kolum uyukdu: elim keçeleşti.

Son arananlar:

• KALKMAK,
• hedis,
• ýolbars,
• armatör,
• çaşmak,
• scamper,
• aýlanmak,
• agta,
• kavatina,
• oson,
• tuur,
• kotara,
• yanmaq,
• ağrıtmak,
• Gap,
• kunduracı,
• dabırat,
• vəsf,
• sıtıv,
• çölüstanlyk,
• judgement,
• uyukmak