urumlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

urumlu

bk. Urum.

Son arananlar:

• gecelemek,
• bulanıq,
• muhasip,
• illaki,
• sayalı,
• sapat,
• saturn,
• salıkçı,
• chieftain,
• toyunmak,
• əkmək,
• ertdembıla,
• dessur,
• şeriyyət,
• anticipate,
• kekeer,
• janserek,
• əyləc,
• diqqatchilik,
• imliq,
• qatma,
• urumlu