ulumak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ulumak

ф. 1) улау (эт, бүре тур.); 2) күч. иңрәп елау

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ulumak

ulumak, uzun uzun havlamak. İtle tavğa karap uluydula: köpekler dağa bakıp uluyorlar, seni itça uluturma: seni köpek gibi uluturum, börüleni uluğanın eşitemise: kurtların ulumasını işitiyor musun?

Son arananlar:

• paydar,
• tapsır,
• öküm,
• qanunauyğunluq,
• niter,
• küçala,
• garantör,
• çıkmaz,
• jansyz,
• tünaydın,
• chaqmoq,
• komissiya,
• culmination,
• malkıt,
• gedaý,
• ahmoqgarchilik,
• emptiness,
• patten,
• tapa,
• asılmak,
• Tesha,
• ulumak