ugulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ugulmak

koşmak, atılmak, seyirtmek, dızıkmak, kendini atmak. Sabiyle başenişge ugulup ketdile: çocuklar başaşağı seyirtip gittiler, ızıbızdan ugulup cetdi: peşimizden koşarak yetişti, ızlarından ugulup barabız: peşlerinden atılıp gidiyoruz.

Son arananlar:

• qısqı,
• Arhitektor,
• Büzme,
• xutor,
• gysmak,
• compose,
• dellenmek,
• yssylamak,
• zayıflatmak,
• Salobat,
• opqin,
• imagine,
• lövbər,
• taktay,
• yönetici,
• Yelin,
• goggle,
• parang,
• qiynamoq,
• kuydu,
• intibah,
• ugulmak