ugulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ugulmak

koşmak, atılmak, seyirtmek, dızıkmak, kendini atmak. Sabiyle başenişge ugulup ketdile: çocuklar başaşağı seyirtip gittiler, ızıbızdan ugulup cetdi: peşimizden koşarak yetişti, ızlarından ugulup barabız: peşlerinden atılıp gidiyoruz.

Son arananlar:

• həmavaz,
• Hələlik,
• marifatchi,
• hayram,
• süni,
• meniça,
• gowurma,
• şirnikdirici,
• basım,
• as.....,
• qığırdaq,
• Mərkəzi,
• cuvab,
• silsila,
• sınıxmaq,
• demokrat,
• tizgin,
• sual,
• teessür,
• anlamak,
• xatta,
• ugulmak