tıyğıç
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tıyğıç
1.Engel, mania, zorluk, güçlük. Çırt ~ cokdu: hiç engel yok, sizge ~ bolğan nedi: size mani olan nedir, men bu işde bir ~ körmeyme: ben bu işte bir zorluk görmüyorum;allıbızğa ~ saldıla: önümüze engel koydular, ~ salmak: engel koymak, ~ bolmak: engel olmak, ~ belgile (gr.): noktalama işaretleri, ~ladan sekirip çabışıv: engelli koşu, engellerden atlayarak koşma.