tıyğı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyğı

1. İnsaf. vicdan. ~sı bolmağan adam: insafı olmayan adam; 2. bk. tıyğıç.

Son arananlar:

• yafgu,
• erişiv,
• bıştak,
• əsrarəngiz,
• gent,
• liable,
• Vəzifə,
• alyşmak,
• Cisim,
• arılık,
• güveç,
• toxuculuq,
• şo&,
• exploiter,
• Nemlenmek,
• mədaxil,
• atat,
• hyraç,
• birikmə,
• igi,
• süret,
• tıyğı