tınış

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tınış

I, 1. soluma; 2. ara, pause: tınış belgisi: noktalama işareti.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tınış-

II, müş. tın II’ den.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tınış

bk. tınıç.

Son arananlar:

• fabrika,
• afyun,
• gözəgörünməz,
• xıyar,
• konvensiya,
• ozlashtirmoq,
• asıg,
• dodaqarası,
• taya,
• tüş,
• qayçıbatmaz,
• meye,
• ərəbşünas,
• sinifli,
• hıbıl,
• turbaza,
• Oýarmak,
• hmm.,
• ovalamak,
• karagül,
• yonghuchi,
• tınış