tınılavuk
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tınılavuk
1. Susup duran, sessiz duran. ~ adam: susup duran adam, ~ it caşırtın kabar (as.): sessiz duran köpek gizli ısırır; 2. (anat.) Yumuşak damak, damak. ~nu allı: damağın önü, ~nu artı: damağın arkası, ~nu cumuşağı: damağın yumuşak bölümü, ~nu katısı: damağın sert bölümü.