tınñan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tınñan

ölen, can veren, cartayı çeken, bitip tükenmiş. ~ına karamay küreşedi: bitip tükendiğine bakmadan uğraşıyor, ~ kart: bitip tükenmiş ihtiyar, anı ~ haparı bardı: onun öldüğü haberi var.

Son arananlar:

• analogue,
• müsamaha,
• alo,
• awundyrmak,
• beast,
• tevcih,
• Garson,
• bultay,
• dupe,
• suvluq,
• qohumluq,
• INDEKS,
• Okuyucu,
• satılmak,
• dinlemek,
• mest,
• döñmek,
• obedience,
• batlamak,
• antik,
• habaset,
• tınñan