tımar
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
tımar
I и. 1) иск. яраларны дәвалау; 2) бакча һ. б. карау; урман чистарту; 3) атны чистарту
tımarи. тар. урта гасырларда гаскәри һ. б. төрле дәүләт хезмәтен үтәү шарты белән бирелә торган җир кишәрлеге