tüyüş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tüyüş-
müş. tüy-‘den.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tüyüş
döğüş, kavga, çatışma. Cumduruk ~: yumruk döğüşü, koçhar ~: koç döğüşü, ~ açmak: kavga başlatmak, ~ çığarmak: kavga çıkarmak, gugurukkula aşhı tüyüş etip arıdıla: horozlar iyice döğüş yaparak yoruldular.