tükençi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tükençi

dükkâncı, dükkân işleten kimse.

Son arananlar:

• vizit,
• doliguli,
• sokdurmak,
• zede,
• əyləmək,
• ýonguç,
• turki,
• filtreli,
• olgun,
• buyurtma,
• habiliment,
• Qoziq,
• authoress,
• adamsyz,
• kolyaska,
• akunduk,
• bld,
• koriz,
• suvalik,
• Şubat,
• labyrinth,
• tükençi