tögülmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tögülmek
dökülmek, saçılmak. Buday cerge tögülgendi: buğday yere saçılmış, sabiyle arbazğa tögüldüle: çocuklar avluya döküldüler, böçgeni suvu tögülüp boşaldı: varilin suyu dökülüp bitti, betine kızılı bıla ağı tögülgendi (d): yüzüne kırmızısı ve beyazı döküldü, avzundan balı tögüledi (d)i: ağzından balı dökülüyor, üydegisi uvaklay tögülüp kaldı: cocukları henüz küçükken dökülüp kaldılar.