tuvarmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuvarmak

bırakmak, havale etmek, üstüne yıkmak, üstüne yüklemek. Koşda mallanı bolumsuz adamğa tuvarırğa caramaz: çiftlikte hayvanları beceriksiz adama bırakmak doğru değil, işni karnaşına tuvarıp şaharğa ketgendi: işi kardeşinin üzerine yükleyerek şehre gitmiş, mallanı maña tuvardıla da koydula: hayvanları benim üzerime yıkıverdiler.

Son arananlar:

• Pony,
• ingiliz,
• bevosita,
• Əlli,
• Turmak,
• vağam,
• serçe,
• cum,
• zavallı,
• Canavar,
• agnamak,
• Testis,
• Mundın,
• smoke,
• mifoloji,
• sürüşmək,
• çalasyn,
• şonqar,
• sanasan,
• tuşag,
• dostagyor,
• tuvarmak