turğuzmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turğuzmak

kaldırmak, dikmek, şaha kaldırmak, kabartmak, belirgin hale getirmek; çekmek, dikmek. Örge ~: yukarı kaldırmak, kolun örge turğuzdu: elini yukarı kaldırdı, atnı ayakların örge turğuzdu: atın ayaklarını şaha kaldırdı, guguruk köküregin turğuza keledi: horoz göğsünü kabartarak geliyor; alğa ~: öne çekmek, öne dikmek, anı artha turğuz: onu geriye çek, onu geriye dik.

Son arananlar:

• utmak,
• grain,
• Tuğra,
• yusif,
• ürümek,
• qənaət,
• ləhzə,
• antepfıstığı,
• approval,
• sıdıg,
• kemisiye,
• kütük,
• contradiction,
• üst-üste,
• çapırak,
• komprador,
• gylyk,
• otarmak,
• Radikal,
• model,
• Daşmaq,
• turğuzmak