tunçımak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tunçımak

kokmak, bozulmak. II, 281 bkz> tançamak, tançgamak, tanç ımak, tınçamak, tınçımak

Son arananlar:

• mahpus,
• woo,
• Sargı,
• birew,
• maşık,
• canvass,
• toranlıq,
• jimir,
• Ötünmek,
• Mirvari,
• evcik,
• cıda,
• tasıl,
• birikma,
• pespaye,
• çeteci,
• qəsbkar,
• kalvak,
• küzdiki,
• QUSHBOZ,
• bucak,
• tunçımak