tunuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tunuk

şeffâf. saf, duru; tunuk suu: duru saf su; tunuk küzgü, temiz (iyi) ayna.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tunuk

donuk, müphem, belirsiz, loş, karanlık. ~ tavuş: boğuk ses, ~ üy: loş ev.

Son arananlar:

• Bardosh,
• suwsuramak,
• Xop,
• Maymun,
• çurkulda,
• entourage,
• zadatka,
• Levent,
• skit,
• taste,
• ilipin,
• çoğun,
• Bormoq,
• howly,
• sürçmek,
• xina,
• serpul,
• bagırsamak,
• kilim,
• tülemek,
• duga,
• tunuk