tunuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tunuk

şeffâf. saf, duru; tunuk suu: duru saf su; tunuk küzgü, temiz (iyi) ayna.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tunuk

donuk, müphem, belirsiz, loş, karanlık. ~ tavuş: boğuk ses, ~ üy: loş ev.

Son arananlar:

• kirdikor,
• zıyankeç,
• sustained,
• tereke,
• reliable,
• ezeli,
• ordurmak,
• erme,
• afterthought,
• panoply,
• ünas,
• əzizləmək,
• dardarak,
• dansör,
• EKE,
• satıbsovmaq,
• Ter,
• gayida,
• arena,
• boshang,
• baylamlı,
• tunuk