tulu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tulu

= tulku.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tulu

bıngıldak. Sabiyçikni ~su alkın katmağandı: çocuğun bıngıldağı henüz sertleşmemiş.

Son arananlar:

• kırdal,
• fındıkkurdu,
• dikelmek,
• bahona,
• çendan,
• languid,
• iğrendirmek,
• tünö,
• palamut,
• pristan,
• güttü,
• Karaçı,
• Keser,
• merak,
• HE,
• Kowuk,
• Asgynjak,
• sopy,
• varit,
• Sus,
• kasr,
• tulu