tubasa

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tubasa

öz (kardeş) , hilkî, fıtrî; tubasat il: ana dili; tubasa öñ; tabiî renk tabiî görünüş (manzara); sandardın tubasa ireti mat.: sayıların tabiî sırası.

Son arananlar:

• Şa,
• formülleşmek,
• yopiray,
• sagrak,
• kulunçak,
• desant,
• qurulmaq,
• ürəyiaçıq,
• zararsız,
• ilsizgünsüz,
• esa,
• buluşturmak,
• voqelik,
• excessive,
• bungun,
• dangza,
• hepbeli,
• utanmaz,
• ağu,
• Ozmoq,
• icap,,
• tubasa