tubanlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tubanlı

sisli, dumanlı; müphem, karanlık. ~ kün: sisli gün; ~ söz: müphem söz.

Son arananlar:

• meyvə,
• kızar,
• eldik,
• turti,
• Ezber,
• deniştirgiç,
• ukde,
• Ezel,
• bitüm,
• atulaq,
• Ezik,
• Alavereci,
• isen’ge,
• karakçılık,
• qələm,
• bocoo,
• Eçi,
• qaldırmaq,
• dinmək,
• shank,
• Eçkü,
• tubanlı