tubanlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tubanlı

sisli, dumanlı; müphem, karanlık. ~ kün: sisli gün; ~ söz: müphem söz.

Son arananlar:

• Chaqmoq,
• Bozor,
• abadan,
• bä,
• döyülmə,
• kadir,
• tavaqquf,
• koroz,
• çaýdyrmak,
• eyləmə,
• ilteşik,
• badamcan,
• Məzmun,
• tupulmak,
• eşidilmək,
• Sakal,
• eter,
• Hassas,
• müttəhim,
• pekmez,
• scandal,
• tubanlı