tubanlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tubanlı

sisli, dumanlı; müphem, karanlık. ~ kün: sisli gün; ~ söz: müphem söz.

Son arananlar:

• xushtavoze,
• ghulam,
• bitilgen,
• capayı,
• gicişme,
• beýläk,
• zog,
• şalkı,
• değinmek,
• tarz,
• kodük,
• yetov,
• mürəkkəb,
• hem,
• snigger,
• normaçı,
• dinibdanışmaq,
• gön,
• mütrüblük,
• sooğa,
• əlhasil,
• tubanlı