toğuz
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
toğuz
1. dokuz; 2. tar. dokuzluk (dokuz baş hayvandan ibaret hediye yahut ceza ); töö baştağan toğuz: başında: bir deve bulunan dokuzluk; töö baştağan toğuzdan alıñ bergen: başında deve bulunan dokuzluktan mihir vermiş; at baştağan toğuz: başında bir at bulunan dokuzluk.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
toğuz
dokuz. ~ cüz: dokuzyüz, ~ colda kelgenme: dokuz defa geldim, ~ kişi onovğa boldula da cañız alaşanı aşsız koydula (d.): dokuz kişi tartışmaya daldılar da biricik atı yemsiz bıraktılar.