tozan

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

tozan

1. и. 1) тузан бөртеге, тузанак. 2. с. тузанлы

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tozan

[tozon], at. Topragyň, çägäniň, kirşeniň howadaky ýa-da her hili zatlaryň üstüne ýygnanýan owunjak bölejikleri, çaň, toz. Buz üstünde tozan arama (Nakyl). Eý, geçi, aňyrrakdan ýöre, tozan edýärsiň (“Türkmen halk ertekileri”).
 ‣ Tozan turuzmak alagalmagal etmek, goh, zenzele turuzmak.

Son arananlar:

• gömeý,
• uzaldylmak,
• küntiymez,
• yeganə,
• protein,
• encode,
• Sarmal,
• birch,
• yavuklu,
• saylamchi,
• ýöriş,
• Ermeni,
• Öçgün,
• öbüş,
• doğU,
• MEME,
• kökçük,
• opqin,
• Şayba,
• tren,
• bant,
• tozan