toyum

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

toyum

doyum. ~u bolmağan: doyumu olmayan, doymayan, topraknı suvdan ~u igidi: toprağın sudan doyumu iyidir.

Son arananlar:

• ko`l,
• Aşa,
• Bolarmak,
• qalxan,
• yamyam,
• obdan,
• ganatlanmak,
• hâlbuki,
• qiltillamoq,
• şaka,
• hürlük,
• antoloji,
• margarin,
• par,
• kakıl,
• moljallamoq,
• arslanlayu,
• karool,
• Sıylamak,
• Kızıkmak,
• ýuwdum,
• toyum