toru
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
toru
doru; arça toru; toru et: sertleşmiş, (kuvvetlenmiş) adale (olgun adamda); toru etke kel- yahut toru etke tol-: erkeklik çağına ermek. bedence kuvvetlenmek, çocukluktan çıkmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
toru
doru, at donu. ~ at: doru at, carık ~: açık doru, karavuz ~: kara doru.