toru

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

toru

doru; arça toru; toru et: sertleşmiş, (kuvvetlenmiş) adale (olgun adamda); toru etke kel- yahut toru etke tol-: erkeklik çağına ermek. bedence kuvvetlenmek, çocukluktan çıkmak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

toru

doru, at donu. ~ at: doru at, carık ~: açık doru, karavuz ~: kara doru.

Son arananlar:

• çıkarma,
• aggrandize,
• Sayıqlıq,
• müňzeýiş,
• turuna,
• aglamak,
• dabır,
• kolatmaq,
• Yeğin,
• dominion,
• taxtalamoq,
• yaku,
• ışıklandırmak,
• Sport,
• üstlenmek,
• vulgate,
• bastard,
• käşir,
• biləbilə,
• böğürtlen,
• dalbadal,
• toru