tonovçu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tonovçu
bk. tonavçu.
Son arananlar:
- vas,
- yütketmek,
- ügüşmek,
- qaramaq,
- yügürük,
- bekas,
- həman,
- meteorit,
- serxarajat,
- fuzalo,
- latitude,
- otama,
- yümtilrmek,
- uyanık,
- ref,
- eýgilik,
- Korkunçlu,
- ilhalar,
- teklif,
- yürümek,
- loud,
- tonovçu