tonovçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tonovçu

bk. tonavçu.

Son arananlar:

• başak,
• ma'lum,
• olmak,
• flatter,
• akuşka,
• plyus,
• roza,
• cırtış,
• ýaňadan,
• hezimet,
• rozi,
• faint,
• terrifically,
• ayım,
• gıpta,
• çeçələ,
• Aybaşı,
• behad,
• rudiment,
• ayıv,
• dosdoğru,
• tonovçu