tolturuvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tolturuvçu

doldurucu; yapıcı, icra edici.

doldurucu; yerine getirici, yapıcı. Suv tolturuvçu: su doldurucu; ~ cıyın: yapıcı topluluk, yerine getirici topluluk.

Son arananlar:

• költürtme,
• dönüşüm,
• ülüşsüzlük,
• Owa,
• iddia,
• adyr,
• zeher,
• Kuramak,
• qahr,
• plaster,
• süygülük,
• anıkta,
• kız,
• kamınış,
• töleýiş,
• baj,
• jargon,
• bağalı,
• biftek,
• qeyser,
• suburuy,
• tolturuvçu