tişemek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tişemek
1.Dişlerini sivriltmek, dişlerini keskin hale getirmek, çekiçleyerek inceltmek (değirmen taşını keskin ağıvzlı bir çekiçle dövmek suretiyle pütürleri keskin hale getirme, keza tırpan veya orak gibi kaba kesicilerin ağızlarını örs üzerinde çekiçle döverek keskinleştirme eylemini ifade eden bir fiildir). Tirmen taşnı tişeydile: değirmen taşını sivriltiyorlar, dügenni taşların tişep hazır eteme: döğenin taşlarını döverek keskinleştiriyorum; 2. Fitlemek, kışkırtmak, saldırtmak. İtni adamnı üsüne tişeme: köpeği insanın üstüne saldırtma, sabiyni tişep turma: çocuğu fitleyip durma, adamlanı bir birine tişegenden ozmadıñ: insanları bir birine kışkırtmaktan vazgeçmedin.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tişemek
dişemek· III, 266, 267