teşiliv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

teşiliv

1. Çözülme, kurtulma, salınma; 2. Delinme, oyulma.

Son arananlar:

• Merkezi,
• örtme,
• disbelief,
• əsəbicəsinə,
• kolledj,
• näsazlyk,
• küdmek,
• kuzgun,
• kolxuos,
• talonchi,
• axund,
• koleksiyon,
• torpeda,
• Tedbir,
• kolyaska,
• galpak,
• köstek,
• bulganç,
• kolutush,
• lavlagikorlik,
• uuray,
• teşiliv