teñlemek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
teñlemek
eşitlemek; bölmek. Sabiylege savğaların teñlep berigiz: çocuklara armağanlarını eşitleyerek veriniz; kırknı beşge teñlesen segiz bolur: kırkı beşe bölersen sekiz olur, teñlenmegen san: bölünmeyen sayı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
teñlemek
Iki şeyi birblrine denklemek, denk etmek, denkle ştirmek. I, 427, III, 403