terim
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
terim
[Köken: Uydurukça] Adama, Adalgı, Adav
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
terim
и. 1) термин; 2) мат. алу яисә кушу билгесе; тигезләмәнең ике ягының һәрберсе; 3) логик термин
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
terim
Türkiye Türkçesi: terim
Azerbaycan Türkçesi: termin
Başkurt Türkçesi: termin atama
Kazak Türkçesi: atav termin
Kırgız Türkçesi: termin
Özbek Türkçesi: ätämä
Tatar Türkçesi: termin atama
Türkmen Türkçesi: termin
Uygur Türkçesi: atalğu termin
Rusça: termin
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
terim
picking, harvest (of cotton).
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
terim
. derleme, toplama, pakta terimi: pamuk toplaması; birinci terim pakta: birinci devşirmenin pamuğu.