tebipgär

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tebipgär

[tevi:pgä:r], at, k.d. Tebipçilikden başy çykýan, tebipçilikden habary bolan, tebipçilik bilen meşgullanýan. Ertir-agşam gerek bir adam huşýar, Aňylly, usully, özi tebipgär (Talyby).

Son arananlar:

• makruh,
• sabat,
• habarly,
• yigrenmek,
• arpacıq,
• savage,
• karsaz,
• yik,
• yuridik,
• breathe,
• mele,
• ýatakhana,
• Stəkan,
• yiken,
• bogsak,
• gezişmek,
• yilim,
• genius,
• yiliq,
• Kayın,
• higher,
• tebipgär