tebinmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tebinmek
hareketlenmek, kımıldanmak, oynamak, çırpınmak, sarsılmak, öfkelenmek, ayaklanmak. Alğarak tebinigiz: biraz öne harektleniniz, ceriñden tebinmey kalay turasa: yerinden kıpırdamadan nasıl duruyorsun, kaya cerinden tebinñendi: kaya yerinden oynamış, cüregi bek tebinedi: kalbi çok çırpınıyor, cer tebinedi: yer sarsılıyor, tebinñen zamanında katına barma: öfkelendiği zaman yanına varma, halk tebinirge tebregendi: halk ayaklanmaya başladı, halk kıyam etmeye başladı.