taymay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

taymay

durmadan, aralıksız, sürekli. ~ cañur cavup turadı: aralıksız yağmur yağıp duruyor, ol ~ işge barıp keledi: o sürekli işe gidip geliyor.

Son arananlar:

• avuk,
• Ä°t,
• həsəd,
• tozlama,
• Ge,
• döyəcləmə,
• marıtmaq,
• tüñür,
• bice,
• yüzüncü,
• musofirchilik,
• mütevazı,
• jemal,
• yaxalı,
• nardan,
• emde,
• xil,
• məhdudlaşmaq,
• niyetli,
• Lafz,
• kömnötö,
• taymay