tavusulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tavusulmak

bitmek, tükenmek, sona ermek. Açham tavusuldu: param tükendi, unubuz tavusulup baradı: unumuz bitmek üzere, küz işibiz tavusuldu: güz işimiz sona erdi, avruğan kart tavusulup baradı: hasta ihtiyar tükenip gidiyor, iş tavusulmaz ömür tavusulur: iş bitmez ömür biter.

Son arananlar:

• front,
• haydar,
• köklek,
• beştaş,
• addım,
• burden,
• dictionary,
• onur,
• keyit,
• kiyir,
• Alıv,
• kariyer,
• sculptor,
• iranlı,
• sarmaşan,
• kösülmek,
• eqoist,
• çıngar,
• kraal,
• qamalmaq,
• reduplicate,
• tavusulmak