tavusulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tavusulmak

bitmek, tükenmek, sona ermek. Açham tavusuldu: param tükendi, unubuz tavusulup baradı: unumuz bitmek üzere, küz işibiz tavusuldu: güz işimiz sona erdi, avruğan kart tavusulup baradı: hasta ihtiyar tükenip gidiyor, iş tavusulmaz ömür tavusulur: iş bitmez ömür biter.

Son arananlar:

• engage,
• kumaq,
• palfrey,
• ýaň,
• namayan,
• snivel,
• fana,
• commodity,
• rahmat,
• goraglamak,
• va,
• kıfçaklamak,
• fatigue,
• dwell,
• Somurtmak,
• buyurmak,
• pervasive,
• tavallud,
• cross,
• dreary,
• kışlık,
• tavusulmak