tavusulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tavusulmak

bitmek, tükenmek, sona ermek. Açham tavusuldu: param tükendi, unubuz tavusulup baradı: unumuz bitmek üzere, küz işibiz tavusuldu: güz işimiz sona erdi, avruğan kart tavusulup baradı: hasta ihtiyar tükenip gidiyor, iş tavusulmaz ömür tavusulur: iş bitmez ömür biter.

Son arananlar:

• uragun,
• ikramcı,
• keyfiyyətsiz,
• foh,
• Qarz,
• kapkaktuu,
• Eczane,
• hujjat,
• cilovlamaq,
• pekge,
• uydirmoq,
• gəndalaş,
• adeta,
• çaňlamak,
• talk,
• heliksalam,
• unlock,
• Dölyatağı,
• osma,
• istibdat,
• tasarı,
• tavusulmak