tapha

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tapha

raf, tabla, tezgâh. Baş ~: üst raf, kitap salınñan ~: kitap konulan raf, savutlanı ~ğa sal: kapları rafa koy, bişlak ~: peynir tablası, peynir tezgâhı, kaçdan sora bişlak ~ (d): güzden sonra peynir tezgâhı.

Son arananlar:

• Cılamuk,
• detergent,
• Alkınmak,
• Düzdürmə,
• ishton,
• kozumak,
• kg,
• şir,
• angiz,
• Necə,
• qıraq,
• aldan,
• singli,
• parad,
• jale,
• arak,
• ala,
• berya,
• boşumak,
• sarvar,
• qolmoq,
• tapha