tamamlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tamamlı

esaslı, sağlam, dayanıklı; emin, güvenilir. Kulluğubuznu ~ eterge kerekbiz: görevimizi sağlam yapmamız gerekir; ~ adam: güvenilir adam, ~ kuruluş: güvenilir müessese.

Son arananlar:

• imdat,
• defend,
• bildiri,
• Canlı,
• sing,
• kişmiş,
• oqutquchiliq,
• öçürme,
• sidon,
• oğmak,
• uyatsız,
• mafaatli,
• ötük,
• sima,
• İfade,
• machine,
• gəzmə,
• marka,
• öjeşmek,
• resept,
• gökyüzü,
• tamamlı